Kobieta w niebieskim samochodzie II
akryl na kartonie, 63x50 cm.
Teoria czterech temperamentów zapoczątkowana przez Hipokratesa czterysta lat przed narodzeniem Chrystusa:
1. Towarzyski sangwinik 3. Energiczny choleryk
2. Perfekcyjny melancholik 4. Spokojny flegmatyk
Skoro temperament jest wrodzony i niezmienny, a charakter nabyty, to być może cechy charakteru wypracowujemy w bólu i pocie czoła, aby przechować swój naturalny temperament.
Tę ochronną szatę szyjemy i przywdziewamy w konspiracji oraz metodą "na cebulę" w obliczu nacisku odmiennego, nieoskrobanego temperamentu.
Oznacza to też, że w warunkach ustania destabilizującego wpływu, cechy nabyte same znikają, a my wkładamy stopy we własne buty i wędrujemy dalej przez życie, będąc już tylko sobą.
Każdy temperament posiada zalety, które można rozwijać oraz skłonności, nad którymi należy pracować, stąd słowo "nieoskrobany".
Kobieta z kurką
olej na płótnie, 80x65 cm.
Żubry
Chciałabym mieć matkę żubra,
W grubą sierść się żubrzą ubrać,
W kędzierzawość, tęgie rogi,
Pierś wydatną, cztery nogi,
I po Białowieskiej Puszczy,
Gdzie starością dąb się łuszczy,
W morzu zielska po pas brodzić.
Tu bym chciała się urodzić.
W stadzie żyć, w gromadzie stogów,
Pary oczu, uszu, rogów
Strzec mnie będą przed wilczyskiem,
Ostrych zębów pełnym pyskiem.
Pojedynek z kłusownikiem,
Równym sobie harcownikiem.
Ziemia drży, bo żubrze stado
Przepędziło go gromadą.
Wieczne dziady i pradziady
W barwie gorzkiej czekolady,
Stara księga niedołęgów,
Kawalerów i włóczęgów.
Tu w olbrzymiej bratniej duszy
W mateczniku, w duszy głuszy,
Pod warstwami kamuflażu,
Za tysiącem ton bagażu,
Tu jest, jeśli wiedzieć chcecie,
Moje miejsce na tym świecie.
W jego cieple się wygrzewam,
Piszę wiersz, maluję, śpiewam.
Barbara Gulbinowicz
(Wszelkie prawa zastrzeżone)
Hiszpanka na progu domu 2
olej na płótnie, 100x70 cm
Jeśli nie ja, to kto?
I. Jeśli nie ja, to kto
Będzie tym wybranym,
Jedynym, upodobanym,
Wyjętym z dawnych ram,
Zza granic, krat i bram,
Zeszytów słów przebrzmiałych,
Obrazów wypłowiałych?
Z szarych popiołów - diament,
Wśród nocy jak atrament,
Gdy niebo nagie jak szkło.
Jeśli nie ja , to kto?
II. Jeśli nie ja, to kto
Będzie mistrzem, maestro,
Stojącym nad orkiestrą,
Princessą, primadonną,
Cud - woltyżerką konną,
Obłokiem salta nad sceną,
Mgłą nad cyrkowa areną?
Możesz podziwiać mą stopę,
Zwinną jak cień antylopę,
Co w biegu kopyt ma sto.
Jeśli nie ja, to kto?
III. Jeśli nie ja, to kto
Nastroi melodię pereł,
By słowa były szczere,
Przejrzyste jak kryształy
Strącane z wielkiej skały
W stos szlachetnych kamieni,
Gdzie blask srebrzysty się mieni
I struną doskonałości
Szpik oddziela od kości,
W ziemię wdeptuje zło?
Jeśli nie ja, to kto?
Ref.: Naucz mnie, naucz
Słów prawdziwych,
Prowadź mnie, prowadź
Drogą żywych,
Ukryj mnie , ukryj
W dobrym świecie,
Ja zakwitnę pięknym kwieciem.
Barbara Gulbinowicz
(wszelkie prawa zastrzeżone)
Kobieta z dmuchawcami 3
olej na płótnie, 90x75 cm.
Już mogę odważyć się na smutek
- Jego gorycz jest słodka -
Bo widzę pokrewne porty:
Ramiona, jak ja, wyczekujące cudu.
U naszych progów stoi ten sam wieczny głód.
Zrozumieliśmy, że im wznioślejsza mowa,
Tym bezpieczniejsze są okręty.
Polerujemy burty
O wnętrzności jednych,
Albo szlify drugich.
Mościmy miejsce w urodzajnej warstwie
Wyrozumiałości,
Zasłużyliśmy na nią i wiemy o tym.
Zarzucamy sieć czułości,
Aby samemu w końcu zostać wyłowionym
I cicho ułożonym na ciepłym piasku plaży,
W samym środku uśmiechniętego dnia.
Barbara Gulbinowicz
