Ogród Krzysia

                Ogród Krzysia.
            Akryl na kartonie 40x80 cm.

                                                

                                          Hej, sosny przydrożne.

                           (Piosenka z 1979 roku)

I. Jakże daleko sięga pamięć

   Ugoszczona każdym drobiazgiem

   Wciskającym się pod powieki

   Między sen a dzień nienazwany.

   Trudno pojąć, czemu,

   Słowa zastygły na ustach,

   A myśli to lawina 

   Twardych kamieni

   Nie powstrzymana dobrym ramieniem.

        Ref.: Hej, sosny przydrożne,

                A któż wam darował tę zieloność

                Rąk waszych

                Prowadzących za bezkresną dal?

                Hej, kiedyś o świcie

                Wyruszy w świat korowód

                Smagłych sosen,

                Aby przetrzeć tobie szlak.

II. Wzrok na ścianę pada najdalej,

     Myśli z nadzieją, że niebo i gwiazdy,

     Nie usłyszy po raz któryś

     Ich wytrwałych nawoływań.

     Trudno pojąć, czemu,

     Czy lampy świecą zbyt jasno,

     Komu prawda, a komu talary

     Komu nigdy marzenia nie gasną.

                                                   (Wszelki prawa zastrzeżone)