wtorek, 23 kwietnia 2013

Obraz wszystkiego.

              Obraz wszystkiego.
                   Olej na płótnie, 80x110 cm.


   Czy można namalować obraz wszystkiego?
   Ten obraz właśnie jest obrazem wszystkiego.
 Jego zawartość, przypomina ściśle poukładane wnętrzności organizmu, bez których życie nie byłoby  możliwe.
   Obraz wymienia rzeczy odległe, lecz tak bliskie, że prawie nie do zniesienia.


Ruch i wstrzymanie.









Bliskość i obcość.










Jednostka i tłum.










                               Ubóstwo i dostatek.

                                       







Zależność i wolność.







Tajemnica i oczywistość.

                                       







Pustka i pełnia












Gdzieś pomiędzy dwoma przeciwnymi biegunami TAK i NIE dzieje się nasze życie...





poniedziałek, 8 kwietnia 2013

Jestem wszędzie.

Nowa piosenka
                    Jestem wszędzie.


                         Smuga słońca w polu makowym. Akryl na kartonie,35x50 cm.




                       I. To, co było, w mroku tonie,
               W niskim chyli się pokłonie,
               Bo wyzbyło się swej mocy,
               Jak ramiona o północy.
                        Dosyć mroku, od tej pory
                        Włączam wszystkie reflektory,
                        Niech mnie znajdzie i przytuli
                        Druga strona ziemskiej kuli.


                                                       Ptasi raj. Akryl na kartonie 35x50 cm.      








          III. Zamieniłeś mnie w powietrze,
                Odtąd zawsze już tak będzie.
                Miejsce dla mnie to najlepsze,
                Zatem jestem teraz wszędzie.
                        Dokądkolwiek się obrócisz,
                        Jakąkolwiek drogę przetniesz,
                        Ścieżki skrócisz, czas wyrzucisz,
                        Bo przede mną nie uciekniesz.


                               Trawy polne. Akryl na kartonie, 35x50 cm.






          III. Zamieniona w piach na plaży,
                Rozproszona w pył burzowy,
                Ani podejść się odważę,
                By staremu kształt dać nowy.
                      Tylko wiosnę chcę zobaczyć,
                      Wdzięcznie śpiewać wczesnym świtem,
                      Rosą marzyć, snem majaczyć,
                      Mierzyć szaty tęczą szyte.


                             Droga w cieniu.Akryl na kartonie 35x50 cm.







            Ref.:Dzisiaj śpiewam tę piosenkę,
                    Gdy wędruję swoją drogą,
                    Ona trzyma mnie za rękę,
                    Kiedy inni już nie mogą.
 Wszelkie prawa zastrzeżone.


                                                         Pole zbożowe. Akryl na kartonie, 35x50 cm.




  

środa, 3 kwietnia 2013

Kwitnąca jabłoń.

                 Kwitnąca jabłoń.
                  akryl na kartonie, 35x50 cm.


                     Wiosenna opowieść.
  Jeszcze się płachty śniegu całkiem nie zwinęły, jeszcze trzymają się mocno po dziurach, po dolinach, wczepione w korzenie ostrymi jak pazury zlodowaciałymi frędzlami.


jeszcze przelęknione pnie drzew drętwieją ściśnięte wspomnieniem tęgich mrozów,

a już czujące gałązki pocierają kosteczki paluszków w nieśmiałej uciesze. Już wiedzą, że oto nadchodzi Nowe.
 

A Nowe przytoczy wiatr, przykula z daleka, nie wiadomo skąd, przypędzi porywem ciepłym ale gwałtownym! 

Okręci sobie wokół szyi przędziwo obłoków, suchych traw, krzaków, zagra błękitem nieba na strunach nagich badyli.

Przekrzyczy naszczekiwania psów, przepchnie się i wciśnie w gardziel całemu światu, aby wstrzymał oddech, ucichł i zadumał się świętym milczeniem.  



Wtedy głos zajmuje wszelka Ziemia. Ociężała, opita wodą roztopów, przemiękła,
 

rozbłocona, umazana rozbryzgami przegniłej słomy, stęchłego złogu, mierzwą zużytych liści.  

- Już pora... - Mówi Światło Dnia.

                                                                       - Pora...-  Odpowiada Pora.


   - Czekam - odpowiada Oczekiwanie przestępując z nogi na nogę z niecierpliwości.


 - Mamy jakieś pestki? - Pyta Życie.



 - Jest nas dużo! - Odzywa się chór pestek. Jest ich bardzo wiele. Przezimowały wygodnie w cieple zgnilizny u stóp Jabłonki.


W ukryciu i w ciszy, z rozmysłem wypełza spod spodu Cząstka Życia...
  


Pamięta, kim jest i wie, kim będzie, choć o niczym nie wie i niczego nie pamięta...

Rzęsy kwiatów jabłonki otwierają się ciekawie do słońca.
 

  Kiście roztrzęsionych płatków białego kwiecia wychlustują w niebo rzęsistą fontanną.
 


Każdego wiosennego dnia dzieje się święto, od wschodu do zachodu, gdy złote pająki słońca wydłużają
 się aż po nieskończoność...


***